Pomimo okresu ferii zimowych, które mogę spędzić z moją rodziną, trudno jest mi oderwać się od śledzenia doniesień medycznych, z zakresu kardiologii i kardiochirurgii.

      Ponieważ jestem szczęśliwym tatą trójki dzieci, ich kolejne narodziny były czynnikiem nie pozwalającym nam na korzystanie z okresu ferii zimowych. W tym roku, poraz pierwszy od 8 lat, wyjechaliśmy na ferie zimowe w góry.

      Polegając na opinii znajomych, jako miejsce wypoczynku wybraliśmy Ponte di Legno, we Włoszech, cudowne miejsce, charakterujące się bardzo dobrym zapleczem hotelowym i szerokim wyborem możliwości skorzystania z tras narciarskich.

    To pewien paradoks, aż 100 km tras, głównie jednak opartych na sztucznym śniegu. Tego naturalnego jest tu na lekarstwo. Jednak stosunkowo wysokie temperatury, będące przyczyną braku tego pierwszego, pozwalają na korzystanie z uroków narciarstwa, bez większych przeszkód.

    Czas spędzony na stoku, dzielę jednak  z tym, spędzonym w poszukiwaniu informacji medycznych. Zadaniem lekarza jest ciągły rozwój i dokształcanie się.

  Chciałbym podzielić się z Państwem informacją dotyczących osób chorujących na dnę moczanową.

  Zaledwie kilka dni temu pojawił się interesujący artykuł wskazujący na zwiększone    ryzyko zawałowe w tej grupie chorych.

     Badanie opublikowane w „Annals of the Rheumatic Diseases”  ooparte zostało na ocenie 237 chorych z rozpoznaną dną moczanową, w Klinice Reumatologii. Pacjenci ci w okresie lat 2014-2016 poddani zostali ocenie kardiologicznej z wykorzystaniem rutynowych skał ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych. Ryzyko zdarzeń niepożądanych uwzględniających ryzyko zawału serca i udaru mozgu oceniano początkowo za pomocą standardowych skał ryzyka, a następnie za pomocą nasilenia miażdżycy tętnic szyjnych.

    Zgodnie z wynikami skał ryzyka, aż 142 (59.9%) chorych zakwalifikowano do grupy niskiego ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych. Jednak po wyniku badania USG tętnic szyjnych, u aż   64 pacjentów zauważono pogrubienie ścian tętnicy szyjnej, a u kolejnych 66 zdiagnozowano blaszki miażdżycowe  w naczyniach szyjnych. Po weryfikacji skali ryzyka za pomocą wyniku badania USG aż 80 (56.3%) chorych zostało przekwalifikowanych do wyższej skali ryzyka wystąpienia zawału serca i ew. udaru mozgu.

    Badanie to wykazało, że osoby chorujące na dnę moczanową, stanowią grupę zwiększonego ryzyka zawałowego, które nie wynika z czynników jakie rutynowo brane są pod uwagę.

  Ukryte ryzyko zawałowe, w badanej grupie, jest według autorów, związane z stanem zapalnym jaki towarzyszy tworzeniu się kryształów zawierających kwas moczowy oraz z długotrwałym stosowaniem niesterydowych leków przeciwzapalnych.