Pacjenci, przychodzący do mnie na konsultację, często zadają to pytanie….

Niestety, niejednokrotnie, ważne leki, pod kątem prognozowanego przeżycia odległego oraz ryzyka wystąpień innych incydentów sercowo-naczyniowych, zostają odstawione lub chorzy samodzielnie podejmują decyzję o zaprzestaniu ich przyjmowaniu.

Obraz autorska Sławomira Jacka Sicińskiego, z kolekcji Pozańskiej Kliniki Serca, najlepiej przestawia mój wyraz twarzy podczas takich konsultacji 🙂

Najważniejszymi lekami, są leki przeciwpyłkowe! Hamują one tworzeniepołączeń pomiędzy nimi, a przez to stworzenia rusztowania, do stworzenia skrzepu wewnątrznaczyniowego.

https://www.youtube.com/watch?v=n8P3n6GKBSY&feature=share

Poza lekami przeciwpłytkowymi, B-blokerami oraz oczywiście statynami zastosowanie inhibitorów enzymu konwertazy angiotensyny (ACEI) w leczeniu pacjentów z dławicą piersiową oraz po zawale m. sercowego ma najwyższy stopień rekomendacji (IA) Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC).

Do wskazań takiej terapii zalicza się również obniżona frakcja wyrzutowa lewej komory, bezobjawowa dysfunkcja lewej komory, czy rozpoznanie współistniejącej cukrzycy, a także przewlekłej choroby nerek.

Należy pamiętać bezwzględnych przeciwwskazaniach do stosowania inhibitorów ACE: ciąży, obustronnego zwężenia tętnic nerkowych czy uczulenie na leki.

Mimo wspólnego mechanizmu działania nie wszystkie ACEI działają tak samo. Różnią się one siłą hamowania, szczególnie na poziomie tkanek, a zwłaszcza tkanek serca.

Działania niepożądane, wiąże się z obecnością grupy sulfhydrylowej, takimi jak utrata smaku, reakcje skórne, indukowany białkomocz, czy odczyny hematologiczne. Jednak objawy te łączą się głównie z przyjmowaniem kaptoprilu.

Najczęstszym działaniem niepożądanym inhibitorów ACE jest kaszel. Kaszel ten określa się mianem przewlekłego, męczącego, suchego, nasilającego się w pozycji poziomej, powiązanego z uczuciem podrażnienia gardła, a nawet zmianą barwy głosu.

Jednym z leków o działaniu kardioprotekcyjnym jest zofenopryl, rzadko stosowany w codziennej praktyce klinicznej. W niektórych badaniach zofenopryl wykazał większą efektywność w stosunku do starszych leków tej grupy jak ztenolol czy enalapryl, a także wykazywał mniej działań ubocznych.

Chciałbym jednoczesnie podkreślić istotę wysiłku fizycznego, po przebytym zawale serca. Pamietajmy, że serce to miesiec, a każdy mięsień wymaga stymulacji. Przebyty zawał miesnia sercowego nie jest powodem, by pacjenta zamknąć w „złotej klatce”, a by stymulować go, do regularnej aktywności fizycznej.

W Poznańskiej Klinice Serca, osobom po przebytym zawale, wykonujemy regularne badania obrazowe i wydolnościowe, aby stopień aktywności dostosować indywidualnie do każdego. Podstawą leczenia jest zawsze indywidualizacja!